De Cane Corso is een oud hondenras dat zijn oorsprong vindt in Italië. Vermoedelijk stamt de Cane Corso af van de Canis Pugnax, de Romeinse strijdhond. Er wordt aangenomen dat deze hond de voorouder is van alle Mollosers.

Rond de 4de eeuw v.Chr zouden de oude Romeinen de Molloserhonden vanuit Griekenland naar Italië gehaald hebben.

De eerste beschrijving van de Cane Corso in Italiaanse literatuur dateert van 1200.

De Cane Corso wordt uitgesproken als "Kane" Corso, de uitspraak "Keen" Corso is niet correct. Doordat vele dachten dat het ras oorspronkelijk afkomstig was van Corsica heeft het ras een naamswijziging ondergaan. In 2000 heeft de Italiaanse kennelclub besloten om het woord "Italiano" toe te voegen.  

De Cane Corso is een allround hond en was rond de 12 de eeuw in het land van oorsprong een gewaardeerde hulp op de boerderij.  Ze werden gebruikt om het erf te bewaken en de veestapel te beschermen, ze werden ook ingezet om de boer te helpen het vee van de stal naar de wei te begeleiden. De eigenschappen allertheid en daadkracht waren noodzakelijk, overdreven agressiviteit werden absoluut niet gewaardeerd. Het was belangrijk voor de Italianen dat de hond zich sociaal opstelde tegenover familie en bekenden. Toch werd de argwanende houding van de Cane Corso als een positieve eigenschap aanzien.

De Cane Corso was niet alleen geliefd bij boeren, maar ook slagers konden de honden gebruiken om hen bijvoorbeeld te helpen om stieren naar de slachtplaats te begeleiden. Omwille van hun goede jachtinstinct werden de honden ook door de jagers gewaardeerd. Ze werden voornamelijk ingezet bij de jacht op groot wild, zoals stekelvarkens en wilde zwijnen.